Highlights van Myanmar

Pindaya staat bekend om zijn kalksteen grotten. Daar zijn meer dan achtduizend Boeddhabeelden te vinden, gemaakt van onder meer albast, teak, marmer en ga zo maar door. Sommige zijgangen zijn alleen op handen en voeten te bezichtigen. Het is een stevige wandeling naar de ingang; auto of paard en wagen vormen een goed alternatief. Of neem de nieuwe lift naar de ingang! U doet er verstandig aan om de grotten in de ochtend te bezoeken als het nog enigszins koel is. Vanaf de ingang heeft u een fraai uitzicht over de omgeving.

Pindaya ligt aan het schilderachtige Boutaloke Meer. De stad heeft een kleurrijke markt, waar Birmezen uit de verre omgeving hun inkopen komen doen. De stad is een centrum voor de vervaardiging van parasols, vervaardigd van bast van moerbeibomen.

Bagan is een rustig dorpje gelegen aan de Ayerwaddy rivier. De omgeving van dit dorp is van zeer grote archeologische waarde. Op slechts 42 vierkante kilometer bevinden zich de indrukwekkende resten van meer dan 2000 tempels, waarvan sommige teruggaan tot de 11de eeuw.

Zij maken Bagan tot een van de grootste toeristische trekpleisters van Myanmar. Deze monumenten vormen de stille getuigen van de Birmese Gouden Eeuw, van de 11de tot de 14de eeuw. Destijds was Bagan de eerste hoofdstad van het Birmese Rijk.

Hoewel minder bekend dan Angkor Wat in Cambodja of de Borobudur in Indonesië is Bagan minstens zo indrukwekkend. Ondanks dat de glorietijd van Bagan slechts een paar honderd jaar heeft geduurd, genoot het rijk over de hele wereld bekendheid. Hier zouden toen maar liefst een half miljoen mensen geleefd hebben. Naar verluidt waren zelfs de barbaren die Bagan in 1287 aanvielen en grotendeels verwoestten onder de indruk van de stad.

Maak een rondgang langs de Nyaung Oo Markt en bekijk een paar van de mooiste en best bewaarde pagodes, zoals de beroemde Shwezigon die al in de 11e eeuw is gebouwd en waarvan de stoepa in Myanmar het schoolvoorbeeld is geworden. Er zouden een tand en een stukje bot van Boeddha in liggen. Verder: grot tempel Wetkyi-in Gubyaukkyi met zijn fresco's, de Ananda Pagode, een van de best geconserveerde tempels in Bagan en meteen daarnaast Ananda Ok Kyaung, een van de weinige stenen kloosters die het begin van de Bagan periode heeft overleefd.

Al eens gedacht aan het strand van Ngapali in Myanmar? Strand in Birma, horen we u denken. Ja, strand in Birma. Perfect om na in een reis in dit fascinerende land een paar dagen op adem te komen. Ngapali heeft dan ook echt wat te bieden. Lange witte stranden aan de Golf van Bengalen, uitgestrekte stroken palmbomen en kleine vissersdorpen.

Het verhaal wil dat een Italiaan die hier lang geleden terecht kwam, vol heimwee aan Napels moest denken en dat zo de naam Napali, Ngapali is blijven hangen. Alhoewel Ngapali het bekendste strand van Myanmar heeft, met mogelijkheden om te kajakken, duiken en snorkelen, is het er betrekkelijk rustig. Ook mensen wiens ideale dagbesteding een langzame strandwandeling is, zijn hier op hun plek. Op fietsafstand (ongeveer 7 kilometer) ligt het dorpje Thandwe, met pagodes en een populaire lokale markt.

Yangon (voorheen Rangoon en tot 2005 de hoofdstad van het land) is de grootste stad van Myanmar. De stad wordt ook wel liefkozend de Tuin van het Oosten genoemd vanwege de vele parken en de prachtige meren.

Het oude en centrale deel van de stad herinnert met zijn vele westerse gebouwen aan de tijd dat Birma nog een kolonie van Groot-Brittannïë was. Het onafhankelijkheidsmonument in de Mahabandoola Gardens verwijst naar 1948 toen Birma zich los maakte van de Britten.

Het iconische beeld van Yangon is de Shwedagon Pagode. De bijna honderd meter hoge stoepa torent boven de stad uit. Van Birmese boeddhisten wordt verwacht dat ze minstens één keer in hun leven hier naar toe gaan. Het is indrukwekkend om te zien hoe de bevolking haar geloof elke dag opnieuw belijdt. Als de zon schijnt, bestaat de kans om 'zonaanbidders' te zien. Deze mensen kijken de hele dag rechtstreeks in de zon om de energie van dit hemellichaam op te vangen en door te geven aan anderen. Opvallend genoeg worden deze mensen niet blind, als gevolg van jarenlange training. Bewonderaars beschouwen deze als een van de mooiste, zo niet de mooiste, in Azïë .

De fotogenieke Karaweik Hal aan het Kandawgyi Meer, een kopie van een koninklijke statie-boot in de vorm van een enorme vogel, maar vooral vorstelijk gelegen in de tropische tuin rondom het meer. In de haven staat de Botataung Pagode. De pagode heeft de bijnaam 'de duizend militairen', dat verwijst naar de soldaten die tweeduizend jaar geleden de toen net overgebrachte Boeddha-relikwieën uit India kwamen bewaken. Ook de Sule Pagode, het stadhuis en de liggende Boeddha van de Chaukhtakyi zijn de moeite waard.

Bezoek ook de beroemde Scott Market, al 90 jaar oud, maar nog altijd een populaire trekpleister voor Birmese koopjesjagers op zoek naar handwerk, juwelen, kleding, eten en een grote hoeveelheid andere spullen. Er zijn zo'n 1600 kraampjes. De markt is overigens dicht op maandag en op feestdagen.

In Mudon ligt de Win Sein Taw Ya, met zo'n 180 meter lengte en 30 meter hoogte, de grootste liggende Boeddha ter wereld. Een indrukwekkend gezicht. U vindt de Boeddha tegenover de Kyauktalon Taung Shrine. Langs de weg staan honderden mens-grote beelden van discipelen van Boeddha.

U bereikt deze Boeddha door een auto of scooter te nemen vanuit Mawlamyine, de reistijd is 30 tot 45 minuten. Al van heinde en ver is deze Liggende Boeddha te zien. In het beeld zijn ruimtes met diorama's (beschilderingen die lijken te bewegen door de lichtinval) over de lessen van het boeddhisme.

Het beeld wordt al jaren volop gerestaureerd (inderdaad dat gaat niet snel). En er worden nieuwe beelden bijgebouwd. Al met al is het een bijzondere ervaring hier te zijn.

Reizigers die op weg zijn naar Pakkoku of Monywa stoppen bij de kleurige Thanbuddhay Pagode, die al in 1301 is gesticht en meer dan 580.000 Boeddha afbeeldingen telt. Twee reusachtige witte olifanten beschermen de ingang. Ook in de buurt: de op een na grootste liggende Boeddha in Myanmar, de Hlaungdawmu Boeddha.

Pakkoku is een slaperig, rustig stadje waar tabak wordt verbouwd en thanakha wordt geproduceerd, een pasta die gebruikt wordt om het gezicht tegen de zon en de warmte te beschermen.

Als u toch in de buurt bent, kunt u ook Pho Win Taung te bezichtigen. Deze imponerende zandsteen grotten bevatten Boeddhabeelden, houtsnijwerk en muurschilderingen uit de 14e en 16e eeuw. Iets verderop ligt Shweba Taung, door sommigen het Petra van Myanmar genoemd, waar unieke paviljoenen met Boeddha afbeeldingen uit de zandsteenrotsen zijn gehakt.

De Padaung, ook wel Kayan Lahwi genoemd, behoren tot de Kayan, die weer tot de Red Karen behoren. Een etnische minderheid van ongeveer 60 duizend mensen die vooral in Myanmar leeft. In Thailand wonen er minder dan duizend.

De vrouwen van de Padaung dragen ringen om hun nek die de indruk geven dat de nek langer is. In de praktijk vervormen de ringen het sleutelbeen waardoor het lijkt alsof de nek langer is. Alhoewel niet alle vrouwen nog ringen dragen, kiezen sommige jonge vrouwen er nog altijd voor deze traditie voort te zetten.

Ook in Panpet, een gemeenschap van een paar kleine nederzettingen, wonen Padaung. Dat het dorpje, dat trouwens in een fraaie heuvelachtige omgeving vol groene rijstvelden ligt, niet op maat is gemaakt voor bezoekers bewijst de weg er naar toe. De laatste paar kilometers is de weg voor een minibus niet te berijden en stappen bezoekers dus in de tuk tuk of op de taxi brommer. Met een beetje geluk wordt er ter verwelkoming gezongen en muziek gemaakt.

Tegen de tijd dat de zon onder gaat, is het goed toeven bij de Taung-kwe Pagode die op twee verschillende heuveltoppen is gebouwd. Los van de religieuze betekenis voor de lokale bevolking, is een bezoek aan de pagode vooral een traktatie vanwege het geweldige uitzicht.

De oude koninklijke hoofdstad Amarapura ligt net buiten Mandalay. Zelfs mensen die er nooit zijn geweest kennen waarschijnlijk de foto's van de beroemde brug. Dat is de 200 jaar oude U Bein Brug, met 1,2 kilometer de langste teakhouten brug ter wereld.

Er wordt gezegd dat de toenmalige burgemeester U Bein de brug in opdracht van de koning liet bouwen en daarvoor stiekem gebruik maakte van het hout uit het verlaten Koninklijke paleis in Inwa.

Inwa, ook al een voormalige koninklijke hoofdstad, ligt iets zuidelijker. De stad werd gesticht in 1364 en fungeerde ruim 400 jaar als hoofdstad. De Bagaya Kyaung is een houten klooster, gebouwd op 267 teakhouten palen.

Het zit vol met panelen van bloemen en dieren en heeft een klein Boeddha beeld. Met een beetje geluk ziet u hier een klasje jonge monniken die les krijgen, want dit klooster wordt nog altijd gebruikt. Robuuster is het stenen klooster Maha Aungmye Bonzan, een van de paar overgebleven gebouwen die nog laten zien hoe welvarend Inwa ooit was.

Het dorpje Indein en het ruïnegebied in de jungle met 16e eeuwse stoepa's eromheen is pas een paar jaar geleden opengesteld voor toeristen. Op de heuvel ligt een stoepa, het is daar rustig en er waait een fijne bries. De kleine belletjes aan de paraplu van de stoepa maken een prettig geluid, het uitzicht is de moeite waard. Tegen de heuvels zijn duizenden oude en kleine pagodes te vinden, soms bijna helemaal overwoekerd door de junglebegroeiing. De heiligdommen zijn daar geplaatst door de koning van de Shan State.

Ook de moeite waard: de lokale markt waar mensen van heinde en ver hun pullen aan de man komen brengen. Die markt wordt nooit op dezelfde plek gehouden maar rouleert langs verschillende dorpen langs het meer. Het is overigens niet elke dag markt, dus het kan zijn dat u pech hebt.

Loop langs een smal kanaaltje naar het dorpje Pa-oh. Bezoek bijvoorbeeld een schooltje en het Alaung Sitthou gebied, het begin van de weg naar de heuveltop.

Mount Popa is een oude vulkaan en de betekenis van de naam, bloeiend, verwijst naar de vruchtbare grond. Hier groeien heel veel bloemen en zien we sandelhout-plantages.

In spirituele zin wordt Mount Popa wel de 'Olympus van Birma' genoemd omdat er uitgebreide verzameling geesten en goden verblijft. Tegenover de trap van Mount Popa staat het 'Nat-huis' waarin alle 37 Nats (geesten) te bewonderen zijn.

Het uitzicht over de Myingyan-vlakte is adembenemend en één van de mooiste uitzichten van Birma. Boven op de berg mogen bezoekers geen rode of zwarte kleren dragen, geen vlees meenemen en niets slechts over anderen mensen zeggen. Als ze dit toch doen, wenst één van de geesten ze ongeluk.

Het prachtige, door bergen omsloten Inle Meer ligt op duizend meter hoogte en is 22 kilometer lang en 11 kilometer breed. Het is een waterrijk natuurgebied, vol fotogenieke dorpjes.

Rond het Inle Meer liggen op palen gebouwde dorpen. Het meer is ondiep en aan de oppervlakte drijven hele tuinen van aarde en gras, waarop weer groenten verbouwd worden. Let op de Intha, letterlijk: 'zonen van het meer'. Deze vissers staan bekend om hun unieke manier van roeien (met één been).

Monniken varen hier dagelijks rond om hun eten op te halen. Op het meer drijven grote plakken grond waar groenten op verbouwd worden.

In het dorp Inpawkhone kunt u zien hoe hoog de huizen op palen staan en hoe er traditioneel zijde wordt geweven. Een andere manier om goed van de drijvende tuinen te kunnen genieten, is te gaan kijken bij het Ngaphae Chaung klooster.

Niet vergeten: de Paung Daw Oo Pagode met zijn vijf afbeeldingen van Boeddha. Het is een traditie geworden dat er blaadjes goud op de afbeeldingen worden geplakt. Af en toe, als door het toegevoegde goud Boeddha onzichtbaar is geworden, wordt het goud weer verwijderd. Tijdens het Paung Daw Oo festival worden de afbeeldingen in een ceremoniële tocht meegedragen.

Mandalay dankt haar naam aan de 236 meter hoge heuvel die een fraai uitzicht over de omgeving garandeert. Het is een mooie stad, misschien wel de mooiste van Myamnar. Het laatste koninkrijk van het onafhankelijke Birma was hier gevestigd. In die tijd was het het toonbeeld van de Birmese Gouden Eeuw. Het koninklijk paleis van de Konbaung Dynastie herinnert daar nog aan. Nog altijd is Mandalay het culturele centrum van het land en ankerplaats voor verschillende boeddhistische kloosters.

Bezoek in Mandalay de Mahamuni Pagode, geliefd vanwege een heilig Boeddhabeeld. Duizenden Birmezen beplakken het bronzen beeld dagelijks met bladgoud. Het beeld is van oorsprong niet echt groot, maar is door het toegevoegde goed tientallen centimeters in omvang gegroeid.

Verder verdienen ook het Shwenandaw klooster met de beroemde houtsnedes en de Kuthodaw Pagode uw belangstelling. Hier ziet u wat weleens het grootste boek ter wereld wordt genoemd omdat het 729 marmeren stenen tableaus met boeddhistische inscripties bevat. Ga naar Mandalay Hill om van het fraaie uitzicht op de stad en de Irriwaddy rivier te genieten.

Ook de omgeving van deze bijzondere stad heeft veel te bieden. Neem: Mingun. Rampspoed stond de eeuwige roem van deze locatie in de weg. Hier werd aan het begin van de 19e eeuw de grootste pagode ter wereld gebouwd, maar het overlijden van koning Bodawpaya en een vernietigende aardbeving bedierven de plannen. Een reusachtige sokkel herinnert ons aan deze ambities.

Pyin Oo Lwin is een vroegere Britse nederzetting. Dit stadje is beroemd vanwege de National Kandawgyi Gardens, die ruim honderd jaar geleden door een Brits echtpaar zijn begonnen. In 1924 werden ze officieel de nationale botanische tuinen en bossen. Er groeien orchideeën en andere bloemen, er staan honderden verschillende soorten bomen en u zult er veel vogels zien.

Het complex heeft ook een vlinder museum en Nan Myint, een uitkijkpunt over de stad. Omdat de Britten hier ooit stevig voet aan de grond hadden zijn er koloniale kerken. Minder Brits is de Peik Chin Myaung grot, met afbeeldingen van Boeddha en muurschilderingen.

Het leven in en rondom Pyin oo Lwin lijkt af en toe een beetje stil te hebben gestaan. Er wordt nog veel waarde gehecht aan oude gebruiken en traditionele omgangsvormen. Dat is mooi te zien op een trektocht door de omgeving van Pyin Oo Lwin. Ga naar de levendige markt en naar de B.E. Falls.

Zegt u Kyaikhto, dan zeggen wij de Kyaiktho Pagode, beter bekend als Golden Rock. Want die staat centraal in elk bezoek aan dit gebied. De belangrijkste bezienswaardigheid van Kyaikhto is namelijk een van de heiligste van Myanmar.

Veel pelgrims bezoeken deze kleine pagode die boven op een granieten rots staat. Gelovigen hebben de rots vol geplakt met bladgoud. Volgens de legende heeft Boeddha aan een kluizenaar een plukje haren gegeven, die het op zijn beurt aan de koning gaf. De koning vond dat er een pagode voor de haren moest komen en er werd een rots uit zee gehaald die de vorm had van het hoofd van de kluizenaar. Zorgvuldig werd een heilige plek gezocht en gevonden waar de rots nu ligt, ogenschijnlijk op het randje en klaar om naar beneden te vallen. Maar het is, nog altijd volgens de legende, het plukje haren van Boeddha dat dit voorkomt.

Mawlamyine, de groene stad aan de Golf van Martaban was de eerste hoofdstad van Brits Birma, de kolonie. Toen al (en nog steeds) de hoofdstad van Mon State.

De Mon waren de eerste bewoners van Myanmar. Ze leefden hier waarschijnlijk al 11.000 jaar geleden. Rond de 6e tot 9e eeuw was het koninkrijk van de Mon op zijn sterkst en besloeg het het hele zuiden van wat nu Myanmar is. Alhoewel ze altijd hebben geprobeerd onafhankelijk te blijven, werd hun land ingelijfd door de Birmezen.

In deze prachtige omgeving vol dorpjes en groene velden en heuvels gaan we allereerst met de lokale ferry naar Bilu (Ogre) Eiland. We vergeten niet een aantal van de typisch Birmese dorpjes te bezoeken.

Ga zeker op weg naar hoger gelegen uitzichtpunten op de heuvels, om een fraai uitzicht over dit gebied te kunnen hebben. Bijvoorbeeld bij de Kyaitkthanlan Pagode (met een haar van Boeddha en ruim dertig kleinere pagodes).

Bezoek het Pa Auk Taw Ya Klooster, een van de grootste meditatiecentrums in het land, en het Seindon Mibaya Kyaung Klooster, dat al meer dan honderd jaar oud is en beroemd vanwege de gedetailleerde houtsnedes. Het klooster is vernoemd naar koningin Seindon die hier ooit onderdak zocht op de vlucht voor vijanden.